NL 
EN 
DE 
In het Dolomiti Superskigebied hebben ze het prepareren van de pistes tot kunst verheven. Iedere dag, zodra de laatste pistecontrole is geweest, zijn de pistes het domein van de pistebully’s. Vanaf 5 uur / half 6 mag niemand meer op de piste komen. De volgende ochtend liggen de pistes er dan weer prachtig bij: mooi strak en glad met heerlijke ribbels. Eén van de vele redenen om een skihuttentocht te skiën: als eerste genieten van deze heerlijke ribbels.
De pistes in het Dolomiti Superskigebied zijn over het algemeen niet heel moeilijk (naar mijn bescheiden mening), mede omdat ze iedere dag zo goed geprepareerd worden en ook omdat veel pistes lekker breed zijn. Zelfs zwarte pistes zijn lang niet allemaal heel moeilijk, alhoewel daar, uiteraard, wel uitzonderingen op zijn.
Tijdens een skihuttentocht skiën we vrijwel nooit 2 keer dezelfde piste, dus dat betekent dat we heel wat verschillende pistes aandoen en af skiën. Ik kan inmiddels dan wel zeggen dat ik alle pistes zeer goed ken. En, hoewel ik het altijd fijn skiën vind in de Dolomieten, zijn er zeker een aantal pistes die bij mij favoriet zijn. Het zal je niet verbazen dat dat vooral zwarte pistes zijn, die we tijdens een huttentocht overigens alleen in overleg doen
Per deelgebied noem ik een paar favoriete afdalingen in het Dolomiti Superski gebied.
1 Marmolada
Hoe kan het ook anders, natuurlijk staat de Marmolada bovenaan mijn lijstje van favoriete afdalingen. Alleen al omdat het een heerlijk lange – rode – afdaling is, waardoor je oprecht moeie benen hebt als je beneden aankomt. Als het je al lukt om de hele afdaling in één keer te skiën. Maar ik vind het ook altijd al een feestje om, na 3 kabinebanen, helemaal boven uit te komen. Je kunt daar het panorama terras op, maar ook als je dat niet doet, is het uitzicht adembenemend. Je voelt je echt ‘on top of the world’. En dan begin je met een prachtige, redelijk steile afdaling, maar vooral ook lekker breed, dus heel erg goed te doen.
Het bijzondere van de Marmolada vind ik dat het iedere keer weer anders is. Na wat verse sneeuw en dan de eerste zijn die afdaalt, dat is echt ongeëvenaard.
Aan het eind van de dag is het onderste deel van de afdaling wel wat ‘afgetrapt’, maar dan heb je al zó genoten van de hele afdaling, dat dit geen probleem is.
2 De Verborgen Vallei
Eigenlijk mag je de afdaling vanaf Rifugio Lagazuoi naar Armentarola niet zo noemen, maar zo is deze wel het meest bekend. Deze heerlijk lange rode afdaling loopt vanaf Lagazuoi helemaal naar beneden naar Capana Alpina, waar je achter de paardjes verder gesleept wordt naar Armentarola. Wat deze afdaling bijzonder maakt, is dat je dus niet weer onderaan de lift uitkomt waarmee je naar boven bent gekomen. Je doet deze afdaling daarom maar één keer. Mede hierdoor is deze afdaling ook niet erg druk (hoewel de cabine naar Lagazuoi best heel druk kan zijn). Los van al deze bijzonderheden, is het gewoon een heerlijke rode afdaling om lekker te zwieren. Stukken (breed) pad afgewisseld met stukken piste. De uitzichten onderweg zijn geweldig, dus denk er vooral aan om onderweg ook om je heen te kijken en te genieten! Bijna beneden kom je langs Scotoni, een leuke hut voor koffie of lunch. Leuk vind ik zelf altijd de alpaca’s die daar staan. Een klein stukje verder naar beneden is een mooie grote bevroren waterval. Indrukwekkend om te zien. Ook erg leuk is dat er vaak ijsklimmers aan het oefenen zijn op deze waterval.
3 Faloria
Faloria noem ik vaak wel de verborgen parel van de Dolomieten, waar een aantal van mijn favoriete afdalingen gelegen zijn. Waar de meeste mensen naar het bekendere Tofana gaan, wordt het aan de andere kant van Cortina gelegen Faloria net iets minder druk bezocht (zeker in de ochtend, als je daar hebt geslapen, heb je de pistes bijna voor jezelf). Hier liggen een aantal fantastische zwarte afdalingen, die, omdat ze goed geprepareerd zijn, erg goed te skiën zijn. De beste afdaling hier is wel de reuzenslalom afdaling van de Olympische Spelen in 1956. Een supermooie lange afdaling met mooi lange bochten en een paar heerlijke ‘drops’.
4 Gran Risa
Waar Alta Badia vooral bekend lijkt te zijn om de vele blauwe pistes, ligt hier ook een andere, uitdagende piste: de Gran Risa, ëén van mijn favoriete afdalingen in dit gebied. Op deze piste vindt ieder jaar de wereldbeker reuzenslalom plaats. De zwarte piste is een pittige afdaling, maar je kunt ook buitenom skiën over de rode piste. Ook schitterend, maar net iets minder uitdagend.
5 San Pellegrino
Nog een wereldbeker reuzenslalom afdaling. Dit keer in San Pellegrino, Val di Fassa. Vanaf de Col Marguerita is dit een schitterende afdaling. Zelf kan ik er geen genoeg van krijgen: met de gondel omhoog en lekker naar beneden suizen… Zelfs aan het eind van de dag doe ik ‘m graag nog 4 of 5 keer voordat de lift sluit….
6 Arabba
Het hoofdskigebied van Arabba is in mijn ogen een waar paradijs, dus ook hier een paar favoriete afdalingen. Een behoorlijk steile berg met verschillende steile, zwarte pistes erop. Schitterend gelegen op de noordhelling, dus ze blijven de hele dag goed! De meeste mensen doen Arabba aan tijdens hun ‘Sella Ronda’, waarbij iedereen over hetzelfde deel skiet om de ronde te volgen. Deze rode piste is dan ook al vroeg op de dag behoorlijk buckelig en niet zo fijn om te skiën. Maar al die pistes die daaromheen liggen worden bijna niet beskied… Dus: Arabba is zoveel meer dan de Sella Ronda, zeker voor de wat gevorderde skiërs.
7 Cortina Tofana
Dat je in Cortina d’Ampezzo aan de Tofana kant fantastisch kan skiën mag geen verrassing zijn. Voor mij zijn er hier 2 afdalingen die eruit springen. En nee, die van de wereldbeker afdaling voor vrouwen die hier ieder jaar in januari wordt gehouden hoort daar niet bij…
Afdaling 51 vanaf Tofana daarentegen wel. Dit is de enige afdaling die je kunt doen vanaf Tofana, en ik moet zeggen: hij kan best heel pittig zijn. Als ik met een groep op de Tofana ben, dan adviseer ik mensen soms om met de cabine naar beneden te gaan, omdat ik deze afdaling nét iets te moeilijk vind. Vooral ook omdat de omstandigheden vrij plotseling kunnen wijzigen. Maar….als je voldoende techniek hebt, is het een fantastisch mooie afdaling.
Wat gewoon heel leuk is om te skiën in Cortina is vanaf Pomedes buitenom over de rode afdaling helemaal naar beneden naar Socrepes. Niet moeilijk, maar wel heel mooi en lekker lang!
Er zijn zoveel mooie afdalingen in het Dolomiti Superskigebied, en als je met een skihuttentocht het gebied zo doorkruist, maak je kennis met veel verschillende afdalingen en het leuke is, dat je dus de leukste afdalingen per gebied gewoon in één vakantie kunt doen 😊
Lijkt het je leuk om deze afdalingen te skiën? Neem dan een kijkje bij de skihuttentochten van BergXperience. Tijdens een tocht doen we zeker meerdere van deze afdalingen.